पहाड़ अनि यो मन - विजय सुब्बा

खड़ेरी पहाड़
अनि डढ़ेलो मनहरू
जल्दैछन् निरन्तर!
डढ़ेर मनबाट विश्वासहरू
जलेर तनबाट आस्थाहरू
जॉंदैछन् निरन्तर
सर्वस्व जलेर|
अट्टालिका भवनहरू त
चिस्याइन्छ "एसी"द्वारा
चिसिएका मनहरू
वियर र ह्विस्कीका चुस्कीहरूले
तताइन्छ सॉंझमा
तर .............
पहाड़ी कन्दराका फुसका झुप्राहरूमा
के डढ़ेन र? के जलेन र?
जलेर मनबाट स्वाभिमानहरू
डढ़ेर परिवेशबाट आस्थाहरू
बलेर हुरहुरती अनुशासनहरू
विध्याश्रमबाट/परिवेशबाट
धूवॉं भै आकाशमा मिले|
खरानी भै धरतीमा बिले|
अझै बल्दैछ परिवेश
नैतिकता जल्दैछ
सदिच्छा बल्दैछ
डढ़्दैछ निरन्तर/हुरहुरती बल्दैछ|
खै के रह्यो र बॉंकी
जल्नलाई
सद्भावना र मानवता त अघिबाटै
सर्वस्व खरानी भइसके
योग्यताका प्रमाण-पत्रहरू पनि
प्रतिभाहरूका हॉंचसितै
जल्नलाई तयार छन्?
खै के महत्व र यीहरूको
हाम्रो बचाइँमा
विद्यमान कहालीलाग्दो परिवेशमा|
खै के डढ़ेन र?
डढ़ेर सिन्दूर सिउँदोबाट
विधवाको
फुटेर भाग्य चकनाचूर
अनाथहरूको
अस्मिता र अस्तित्वको कथा
मात्रै परी कथा भए|
जलेर हरियापनहरू
स्वार्थका दाउराहरूले
नाङ्गै भएको पखेरा हुँदो
कस्तो सप्रेको कुष्ठाको खेती!
कस्तो सप्रेको स्वार्थको खेती!
विश्वास डढ़ेर/नीति जलेर
खङ्गार भएको छ
शान्त तर अन्योल बस्तीहरूमा
रम्य परिवेशमा
मनोहरी, मादकता पहाड़को
महकता सुनाखरी र सयपत्रीको
स्वार्थको दुर्गन्धमा कता विलीन भो?
बस धूवॉं छ/आगो छ/खरानी छ
डढ़्दैछ सर्वस्व
\यो तन
यो मन
यो चिसो पहाड़॥